Er det noen som kjenner til en regle/et dikt om o-fag?
Den er hysterisk morsom (i alle fall for skolefolk :sparke: ), og handler om ulike situasjoner du kan møte i livet, og som kan være vanskelige å takle. Situasjonene blir beskrevet i hvert sitt vers, og versene avsluttes med "Litt o-fag hadde hjulpet meg nå."
Ein mann smyg seg inn
og veit han er sein,
klort opp på ryggen
og langsmed eit bein.
Kona vert galen,
krev eit svar straks,
han seier det var ein
kjempestor dachs.
Kona lyfter høgt
ein sko.
Litt o-fag
hadde hjelpt han no.
Ein politikar ute
på valgfleskturne
på torget i Svolvær
frå elleve til tre.
Han justerer på orda
slik at dei passar,
spør kameratsleg
og peikar på kassar.
Sei meg du fiskar,
er gjedda di god?
Litt o-fag
hadde hjelpt han no.
Den finaste dama
på heile gymnaset
blir med på rommet,
eg er i ekstase.
Eg skjelv som lauv,
men er klar som ein fole.
Eg vil gjerne ha alt,
alt ho kan tole.
I sofaen famlar me,
eg og ho.
Litt o-fag
hadde hjelpt meg no.